Tuesday, August 02, 2005

...يك هفته در اين دنيا

11مرداد1384
فكر مي كنم خاتمي بالاي سر خود را نمي‌بيند. دائم سرش پايئن است و هر چه مي گويد از نگاه رو به پايئن است. قسمتي از آخرين سخنراني‌اش را در جمع كاركنان نهاد رياست جمهوري بخوانيد:
"الحمدالله در ايران اين گونه نيست كه سمتها ارثي و مادام‌العمر باشد و اگر كسي سر كار آمد مردم مجبور باشند براي هميشه او را تحمل كنند. اين از بركات جمهوري اسلامي است كه مردمسالاري يعني تبدل و جابجايي قدرت بدون توسل به زور را پذيرفته است و با انتخاب مردم اين جابجايي صورت مي‌گيرد."
خوب تا رياست قوه مجريه و مقننه و قضاييه اين سخن خاتمي درست مي نمايد؛ اما فرمانده‌اي كل قوا چي؟ مقام او هم ابدي‌ست يا با راي مردم است؟ نكند در اين‌باره مي‌خواهد بگويد كه انتخاب رهبري هم با خبرگان است و خبرگان هم توسط مردم انتخاب مي شوند؟
اگر منظورش چنين است كه در كتاب اجتماعي سال چهارم ابتدايي همه اينها را نوشته‌اند و بچه‌ها هم مي دانند!
خاتمي در يك هفته آخر رياستش خراب كرد؛ آن از سخنراني‌اش در وزارت كشور بود، اين هم از آخرين سخنراني‌اش به عنوان رئيس جمهور كه بسيار [...] بود.