Sunday, September 26, 2004

نگاه دین سوز

1383/07/04
می گویند اگر مسلمانی بار اول نگاهش به نامحرمی افتاد، آن نگاه حلال است. بار دوم به بعد حرام می شود. در تاریخ اسلامی که دقیق شویم، درمی یابیم که این نگاه بسیار مورد توجه بوده و حساسیت ها و واکنش های بسیاری به دنبال داشته است. چذدی پیش تجربه ای مرا به این واکنش ها حساس کرد و آن تجربه، نگاهی بود که بار اول انداختم و آنچنان مبهوتم کرد که تا لحظه ای که جلوی چشمانم بود، نگذاشتم چشم ها پلک زنند.
نامحرمی با دو بچه در بازارچه ای، به این حجره و آن حجره می زد تا چند قرانی کسب کند. دخترش که چهار- پنج سالی داشت، دامن مادر را گرفته بود و به دنبالش می رفت و پسر خردسالش هم بغلش خفته بود. کولی زن با تمام ژنده ای و فقری که در چهره اش نمایان بود، حلالیت نگاه اول را می دانست و آنرا حربه ای کرده بود برای کسب روزی بیشتر، نه از روی ترحم که از بر شهوت. مانتوی تنگ و مناسب امروز نداشت تا جوان بزرگ شده بعد از انقلاب را مست خود کند. شلوار کوتاه هم نپوشیده بود تا باخدایی را برنجاند. می دانست که کار جوانان مسلمان از این حرف ها گذشته است و به اصل پرداخته بود؛ یکی از سینه هایش را از لباس و چادرش بیرون انداخته و به زور در دهان کودک به خواب رفته خردسالش کرده بود و یقین داشت که همان نگاه اول کار جوان ایرانی را می سازد که می ساخت.
جوانان بازارچه برای دیدن سینه اش او را صدا می کردند و به داخل حجره خود دعوتش می کردند. به همدیگر هم نشانش می دادند. مناسب سکس نمی دانستندش تا به داخل اتاق تست لباس یا پراب(probe) حجره ببرند اما نگاه اول را بدون ترس از آن دنیا آنقدر طولانی می کردند تا از نگاه ارضاء شوند و کولی زن هم خود، خسته شده و بعد از دریافت چند صد تومان از حجره یشان بیرون رود.
به راستی که چرا باید تنها نگاه اول حلال باشد در صورتیکه تاریخ نشانمان می دهد که تمام مشکلات از همان نگاه اول شروع شده است و مسلمانی بخاطرش یا آنقدر خشمگین شده که به حد یک قاتل و جانی رسیده و کشوری را سوزانده است و یا به حدی مجنون شده که از برایش یک تنه با لشکری جنگیده و جان خود را داده است.
به راستی که چرا تنها نگاه اول حلال است؟