1384/2/28
مهدي كوچكزاده دوباره تيتر يك روزنامههاي تهران شد. روز گذشته، اين به تمام معني كلمه كوچكزاده، ايرج جمشيدي -خبرنگار پارلماني روزنامه شرق- را بيخ ديوار چسبانده و بابت گزارشي كه او دو روز قبل، درباره قصد حملهاش به تريبون و ناطق مجلس به چاپ رسانده بود، ركيكترين جملات را به زبان آورده و او را مورد هتاكي قرار داده است.
الفاظ و جملاتي كه كوچك زاده نثار خبرنگار شرق كرده در كمتر از 24 ساعت در سايت هاي خبري و روزنامه ها منتشر شد و نيازي هم به تكرارشان نيست اما يك بخش از فحاشيهاي كوچكزاده برايم خوشايند آمد كه قابل توضيح دانستماش؛ آنجا كه خبرنگاران را يك مشت بي دين و ايمان دانسته كه از خدا و آخرت نمي ترسند.
هر چند كه ايرج جمشيدي كار درستي كرده كه جواب كوچك زاده را نداده و سكوت اختيار كرده تا به قول خودش قائله تمام شود و به درگيري فيزيكي نينجامد كه خب چنين رفتاري هم از ايرج انتظار مي رفت كه او خبرنگار بسيار آرام و باوقاري ست و شخصيتاش الگوي همه خبرنگاران؛ اما چون كوچكزاده سخنانش را كلي گفته و همه خبرنگاران را خطاب قرار داده، بر خود جايز مي دانم كه پاسخي درخور اش دهم. البته ابراهيم نبوي در يادداشتي درباره مهدي كوچكزاده، همه آنچه كه او در گذشته بوده و انجام داده را با صراحت بيان كرده و روي واقعي كوچكزاده ها را عيان، و از اين بابت هم پاسخگويي را برايم آسان تر كرده است. فقط مي ماند چند پاسخ كوتاه درباره بي ديني مان كه لازم است خدمت امثال كوچكزاده ها عرض كنم و آن اينكه:
اگر امثال كوچك زاده ها مدعي دينداري هستند، من با تمام وجود خواهم گفت كه در دينشان نيستم.
همچنين، از ايشان درخواست مي كنم كه خود را نمازخوان معرفي نكنند كه هم به نمازخوانان توهين مي كنند و هم مرا از خواندن نماز منصرف.
و در آخر هم عنوان كنم كه اسلامي كه اينان قرائت مي كنند را نمي شناسم و اطمينانشان دهم كه به نوبه خود، هرگز در صف مسلماني مورد نظرشان قرار نخواهم گرفت.